Fotoğrafçılar ve izleyiciler açısından herhalde en heyecanlı zamanlarıdır, sporcuların bitiş çizgisini kucakladığı anlar. koşmayı ciddiye alan hemen hemen herkesin yarışı bitirir bitirmez yaptığı ilk şey kronometre ya da saatlerine bakmak. Bir çoğunun rakibinin etraftaki diğer sporculardan çok kendisi olduğunu gözlemleyebiliyorum. En çok takdir ettiğim şeylerden biridir insanın kendisini geliştirmek için önce yaptığından daha iyisini, daha güzelini yapabilmek için gayret sarf etmesi.
Yine en çok takdir ettiğim şeylerden bir diğeri de kendisi en ufak şekilde ilgi duymazken koşuya, ya da herhangi başka bir konuya; heves edip yapan, tanıdığı tanımadığı herkese; yapabileceği şeklinde cesaretlendiren insanlar. Fotoğraflar arasında göreceksiniz; bitiş çizgisinin solundaki teyzeleri ya da çardaklardaki az sayıda insanı. İşte o insanların zaman zaman sporcuları bir alkışlayışları, az kalan fakat gözlerinde büyüdüğünü ya da zorlandığını fark ettiğiniz o koşuculara bir tezahüratları vardı görmeliydiniz. Hepinize kendi sınırlarını hep daha ileriye taşıyıp gönlünce koşabildiğiniz nice maratonlar, bu maratonları izleyip, cesaretlendirenleriniz bol olsun ben de sizleri fotoğraflayayım diliyorum.
Hepinize keyifli seyirler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder