Gün doğumları ve batımları kesinlikle sihirli saatler. Ankara da bu masal saatlerinde huzuru fısıldıyor adeta kulaklara. Sanki geceler boyu ateşlenen silahlar başka diyarlara ait. Sanki sürekli birbirini ötekileştirenler orada hatta ülkenin hiç bir yerinde yaşamıyor. Trafik bir şehir efsanesi sanki. Küskünlükler, kırgınlıklar bitmiş. İnsanlar el ele kol kola. Çocukların neşeli cıvıltıları ve eğlenen insanların sesleri yankılanıyor etrafta. Masalsa da devam etsin diye düşünüyor insan.
Benimse dileğim bu düşüncelerin masal olmaktan çıkması bir gerçeklik kazanması. Huzurlu bir Ankara'yı, huzurlu bir ülkeyi istemem diyen olabilir mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder