Önceleri bu ve buna benzer bir çok şey söylenirken en başa şimdi barış temennisi eklendi huzur tarifine. İnternette okuduğum "Eskiden yokluk vardı; ama huzur daha çoktu." sözü geldi aklıma. Huzur sağlamaya saraylar yetmeyince haliyle insanlar iki oda bir minik sofalı, önünde asma, meyve ağaçları ve bolca çiçek dikili evleri hasretle arar oldu. O evler ki kıt imkanlarını komşularıyla hatta mahallenin kedi köpeğiyle paylaşan, uçan kuşu düşünen evler. Gel de arama, gel de özleme o evde yaşayan insanları, o evlerden taşan insanlığı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder