Kupadan önce madalya takılması gibi bitiş çizgisini geçmek. Gerçekte de takılıyor elbet; ama benim bahsettiğim daha manevi bir şey. Yüzlerde çok net görülüyor; çoğunun kupa beklentisi falan yok. Bütün hedefi etabı tamamlamak. Ama kendine "yapabilirim" diyebilmek için, ama başkasının "bitiremezsin", "yapamazsın" sözüne inat. Kimi vücudunun tüm gücünü sarf ediyor; adeta kendi sınırlarına meydan okuyarak, kimi için tere yağından kıl çekmek kadar kolay. Fotoğraflarken en sevdiğim kısım bu. İnsanların yüzündeki o sevinçle karışık kendine verdiği sözü tutmuş olmanın rahatlığı.
Bu aşamadan sonra artık biliyorlar; başta ne kadar imkansız görünürse görünsün; başladıklarında tüm engelleri aşarak sonunu getirecekler.
Hani büyük çoğunluk "yapamazsın", "yapsan ne olacak, gerek yok"...vb gibi olumsuz sözler sarfedip hevesinizi kursağınızda bırakırken "hayır neden yapamıyormuşsun ki; elbette yaparsın", "sen yaparsın, sana güveniyorum" ...vb gibi sizi teşvik edip cesaretlendiren insanlar var ya; onlar CAN'dır. Onların kıymetini bilin...
Benden fotoğrafları yayınlaması. Şimdi sıra sizde. Hadi bakalım kolları sıvayıp, fotoğrafları sahipleriyle buluşturmak için görev başına. Etiketleyerek, paylaşarak, ya da duyurularla fotoğraf sahiplerini haberdar edin rica ediyorum. Hepinize kucak dolusu selamlar...
BİT-ME-Dİ... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder